te Utrecht
Domplein 22 (rechts) en
23
(links) vormen nu samen één dubbelhuis. Maar het gebouw is in 1978 in
eclecticistische stijl
ontworpen als 'bergplaats met twee bovenwoningen',
door
I.H.J. van Lunteren.
De plaats van de inrijdeuren is herkenbaar in de brede
getoogde vensters.
Ook aan de tuinzijde waren brede deuren aanwezig. In 1930 werd de 'garage en pakhuis' omgebouwd tot woonruimte.
Daarbij werden de panden aan de achterzijde vergroot.
Wie dit allemaal weet, kijkt er minder van op dat de begane grond zo de aandacht trekt als wit gepleisterd
basement,
opzij voorzien van minder opvallende ingangen voor de bovenwoningen. Boven die begane grond bevinden zich twee verdiepingen waarvan de smalle
vensteras
rechts en links één
schuifvenster
per
bouwlaag
heeft. Ook op die niveaus gaat alle aandacht naar de middenpartij, voor beide panden samengevat tussen
pilasters.
Per woning zijn hier de
vensters gekoppeld
onder een
kroonlijst.
Het dubbelhuis heeft een
mansarde-schilddak
maar de bovenschilden zijn zo vlak dat het bijna een
kap met plat
is.
De architect was de kleinzoon van de bloemist-architect
H. van Lunteren,
die in 1803 op het terrein van het toen gesloopte
Bisschopshof
zijn kwekerij aanlegde, die bekend werd als
'
Flora's Hof'.
Langs het Domplein stond een ijzeren hek, pas met de bouw van Domplein 22 en 23 werd een begin gemaakt met de nu bestaande gevelwand.
Volgens het eerste rooilijnplan van 1877 zou die rij om de hoek langs het Wed doorgetrokken worden.
Tekst: Jean Penders (10-2010). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
